Πέρα από τα συμπτώματα που αφορούν τις παθήσεις των ματιών, όπως η ηλιακή εκφύλιση της ωχράς κηλίδας, το γλαύκωμα, ο καταρράκτης κ.α, τα μάτια αποτελούν συχνά “καθρέφτη” της συνολικής υγείας του οργανισμού μας.
Ο οφθαλμίατρος μπορεί να εντοπίσει στα μάτια μας διαταραχές και σημάδια τα οποία συχνά αποτελούν την πρώτη ένδειξη μίας νόσου, η οποία είτε υπάρχει είτε πρόκειται να αναπτυχθεί στο σώμα μας.
Πλέον, νέα επιστημονικά δεδομένα συνδέουν διάφορες βλάβες στα αγγεία των ματιών με καρδιολογικά προβλήματα, ενώ σημειώνεται βελτίωση στην έκβαση ορισμένων οφθαλμοπαθειών με την χρήση θεραπειών για την καρδιοπάθεια.
Ο διαβήτης, η υπερχολιστεριναιμία, μια πληθώρα αυτοάνοσων, σεξουαλικών ή και μολυσματικών μεταδιδόμενων νοσημάτων και η αρτηριακή υπέρταση, είναι κάποιες από τις παθήσεις που μπορούν να ανιχνευθούν κατα την διάρκεια μιας εξέτασης των ματιών.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα μάτια μοιράζονται ίδιους ιστούς με πολλά ζωτικά όργανα του σώματος, άρα οι νευρικές απολήξεις τους δεν είναι απλά ένα σημαντικό τμήμα του νευρικού μας συστήματος, αλλά στην πραγματικότητα μία προέκταση του εγκεφαλικού ιστού.
Συμπτώματα
Συχνά οι παθήσεις που εμφανίζουν συμπτώματα στα μάτια και μπορούν να γίνουν αντιληπτές από τον ασθενή, έχουν ως κύρια συμπτώματα την διαταραχή στην αντίληψη των χρωμάτων, θολή ή μειωμένη όραση, ξηρότητα των οφθαλμών, διπλωπία, ελλείμματα στα οπτικά πεδία κ.α.
Σακχαρώδης διαβήτης
Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί την πιο συνηθισμένη ασθένεια η οποία γίνεται αντιληπτή στα μάτια. Ο οφθαλμίατρος πραγματοποιώντας μια βυθοσκόπηση, εξετάζει το οπτικό νεύρο, τα αγγεία, την ωχρά κηλίδα στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, καθώς και περιφερειακά τον αμφιβληστροειδή.
Στους διαβητικούς ασθενείς συναντάμε συχνά διαρροή ορώδους υγρού ή αίματος από τα αγγεία των οφθαλμών, ένα φαινόμενο που ονομάζεται διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και το οποίο παρατηρείται συχνότερα εφόσον ταυτόχρονα πάσχουν από αρτηριακή πίεση.
Προβλήματα του θυρεοειδούς
Ο θυρεοειδής είναι ένας αδένας του σώματος που ελέγχει και παράγει ορμόνες άμεσα συνδεδεμένες με τον μεταβολισμό και την ανάπτυξη του οργανισμού.
Όταν λοιπόν εμφανίζεται κάποια δυσλειτουργία, συχνά υπάρχει πρήξιμο των οφθαλμών, διπλωπία και περιορισμός στις κινήσεις του ματιού.
Επιπλέον, ενδέχεται να παρατηρηθεί συμφόρηση των υποδοχέων της όρασης, πράγμα το οποίο έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία εξόφθαλμου.
Εγκεφαλικό
Ένα εγκεφαλικό επεισόδιο προκαλείται από περιπτώσεις θρόμβωσης ή αιμορραγίας σε κάποια εγκεφαλική αρτηρία, κάτι το οποίο είναι ανιχνεύσιμο με μια εξέταση του οπτικού πεδίου.
Εξετάζοντας το οπτικό πεδίο, ο οφθαλμίατρος είναι σε θέση να αντιληφθεί σε ποιο τμήμα της όρασης υπάρχει βλάβη και αντίστοιχα σε ποιο τμήμα του εγκεφάλου έχει εκδηλωθεί το εγκεφαλικό.
Η αιφνίδια απώλεια της όρασης είτε στο ένα μάτι είτε και στα δυο, αποτελεί την σημαντικότερη ένδειξη εγκεφαλικού.
Αυτοάνοσα νοσήματα
Σε περιπτώσεις σκλήρυνσης κατά πλάκας, ο οργανισμός επιτίθεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα (νωτιαίο μυελό και εγκέφαλο) καταστρέφοντας έτσι την λιποειδή ουσία της μυελίνης, το “περίβλημα” δηλαδή των νευρικών ινών.
Η διακοπτόμενη απώλεια όρασης ή το διακοπτόμενο θόλωμα, είναι βασικές ενδείξεις της σκλήρυνσης κατα πλάκας, αφού η νόσος προσβάλλει το οπτικό νεύρο, με αποτέλεσμα την απώλεια της όρασης ή την πρόκληση προβλημάτων στις οφθαλμικές κινήσεις.
Άλλα αυτοάνοσα όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο λύκος (ΣΕΛ) , συχνά προκαλούν φλεγμονή στον σκληρό χιτώνα του ματιού καθώς και ξηροφθαλμία.
Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψην μας πως τα μάτια λειτουργούν ως δείκτης μέτρησης της κατάστασης στην οποία βρίσκονται τα αγγεία, τα νεύρα και ο συνδετικός ιστός ολοκλήρου του σώματος, γίνεται αντιληπτό πως είναι αναγκαίο να υπάρχει τακτική και σωστή αξιολόγηση από τον οφθαλμίατρο μας, κάτι το οποίοι δεν πρέπει να παραμελούμε.
