Η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη αποτελεί μια σημαντική πάθηση που επηρεάζει την όραση και την οπτική λειτουργία πολλών ασθενών.
Παρότι ενδέχεται να μην είναι τόσο γνωστή όσο άλλες παθήσεις του οφθαλμού, όπως ο καταρράκτης ή το γλαύκωμα, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές δυσκολίες στην όραση.
Τι είναι η Επιαμφιβληστροειδική Μεμβράνη;
Πρόκειται για ένα λεπτό στρώμα ινοκυτταρικού ιστού που αναπτύσσεται συνήθως στην περιοχή της ωχράς κηλίδας επάνω στον αμφιβληστροειδή.
Όταν η μεμβράνη παρουσιάσει παραμορφώσεις και ζαρώσεις λόγω της κολλημένης επιφάνειας στον αμφιβληστροειδή, εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα στην όραση.
Συνήθως δεν παρατηρείται κατά τη γέννηση του ατόμου, αλλά αρχίζει να αναπτύσσεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.
Ωστόσο, σε ορισμένους ανθρώπους μπορεί να εξελιχθεί σε πρόβλημα που επηρεάζει αρνητικά την ικανότητα της όρασής τους.
Αίτια
Η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη εμφανίζεται συχνότερα μετά την ηλικία των 50 ετών, ενώ ο επιπολασμός της αυξάνεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου.
Σε ηλικίες άνω των 70 ετών, η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη εμφανίζεται σε ποσοστό άνω του 15%.
Τα αίτια εμφάνισής της μπορεί να είναι ιδιοπαθούς αιτιολογίας ή να συνδέονται με διάφορες παθήσεις.
Μερικά από τα δευτερογενή αίτια περιλαμβάνουν τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, την οπίσθια αποκόλληση του υαλώδους, την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, φλεγμονές ή τραυματισμούς του οφθαλμού, καθώς και προηγούμενες χειρουργικές επεμβάσεις.
Συμπτώματα
Η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη αναπτύσσεται συνήθως χωρίς έντονα συμπτώματα στα πρώτα στάδια.
Καθώς περνά ο χρόνος και η μεμβράνη συρρικνώνεται, επηρεάζει τη δομή της επιφάνειας της ωχράς, προκαλώντας μείωση της οξύτητας της όρασης, θάμπωμα και παραμόρφωση των εικόνων, καθώς και διπλωπία.
Η κεντρική όραση επηρεάζεται, εμφανίζοντας θάμβος οράσεως και κυματοειδείς ευθείες γραμμές.
Διάγνωση
Η διάγνωση της επιαμφιβληστροειδικής μεμβράνης απαιτεί μια πλήρη οφθαλμολογική εξέταση από έναν ειδικό οφθαλμίατρο.
Κατά την εξέταση, ο ειδικός θα χρησιμοποιήσει διάφορες τεχνικές και εργαλεία για να αξιολογήσει την κατάσταση του οφθαλμού. Εντοπίζοντας τυχόν προβλήματα με τη μεμβράνη.
Μια δημοφιλής τεχνική που χρησιμοποιείται είναι η οπτική τομογραφία συνοχής (OCT). Επιτρέπει στον οφθαλμίατρο να μελετήσει την πυκνότητα και τη σκληρότητα της μεμβράνης.
Αυτή η εξέταση παρέχει αναλυτικές πληροφορίες για την κατάσταση της και βοηθά στον καθορισμό της κατάλληλης θεραπευτικής προσέγγισης.
Επιπλέον, ο οφθαλμίατρος μπορεί να πραγματοποιήσει άλλες εξετάσεις, όπως μέτρηση της πίεσης του ματιού, εξέταση του οπίσθιου τμήματος του οφθαλμού με ειδικό εξοπλισμό και αξιολόγηση του οπτικού νεύρου.
Επιλογές αντιμετώπισης
Σε πολλές περιπτώσεις, όταν η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη δεν προκαλεί σοβαρές δυσλειτουργίες στην όραση ή την καθημερινότητα του ασθενούς, δεν απαιτείται ιατρική παρέμβαση.
Ωστόσο, όταν τα συμπτώματα είναι σοβαρά ή επιδεινώνονται με την πάροδο του χρόνου, ή εάν η μεμβράνη εμποδίζει σημαντικά την όραση, τότε η θεραπεία ενδέχεται να είναι αναγκαία.
Μια από τις κύριες μεθόδους αντιμετώπισης της είναι η χειρουργική αφαίρεση μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται υαλοειδεκτομή.
Συνήθως εκτελείται υπό τοπική αναισθησία και μπορεί να διαρκέσει περίπου μια ώρα.
Κατά την επέμβαση, ο ασθενής μπορεί να νιώσει ελαφριά πίεση στο μάτι, αλλά αποτελεί μία διαδικασία η οποία είναι συνήθως ανώδυνη.
Πρόληψη
Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προληπτικά μέτρα για την επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη. Η πάθηση αφορά κυρίως τον οφθαλμό και δεν σχετίζεται με συστηματικά νοσήματα.
Ωστόσο, η τακτική επίσκεψη σε έναν ειδικό οφθαλμίατρο μπορεί να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της.
Συνοψίζοντας, η επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη είναι μια πάθηση του οφθαλμού που μπορεί να επηρεάσει την όραση. Ωστόσο, η έγκαιρη διάγνωση και η κατάλληλη αντιμετώπιση μπορούν να συμβάλουν στη διατήρηση μιας υγιούς όρασης για όλους τους ασθενείς.
